Wanneer je geen kinderen hebt weet je gewoon zeker dat je deze dingen later nooit zult doen met jouw kind. Maar voor ouders zijn deze dingen ontzettend normaal.
In de neus van je kind peuteren
Als je nog geen kinderen hebt, denk je dat je ten alle tijden zo’n zuigbolletje zal gebruiken om de snotjes uit het neusje van je kind te zuigen. De waarheid is dat een porretje er al snel vaster in zit dan dat dat ding het er uit kan krijgen. En bij de grote plakkerige snotjes is het gewoon persoonlijk…je zal en moet hem er uit krijgen.
Billen snuiven
Je had ze al wel eens gespot, die ouders die aan de billen van hun kind snuiven, bah…de viezerikken. Tja, tot je zelf twijfelt of je kind nu gepoept heeft of niet. Even snuiven…ja, volgens mij wel. Je was nog nooit zo blij om poep te ruiken. Want wat er uit is, heb je geen last meer van.
Er onder gespuugd worden en het gewoon laten zitten
Voor je kindertijdperk vond je het maar wat smerig. “Dat haal je toch weg? Of je trekt toch schone kleren aan?” Ja, dat denk je…tot je er zelf om de tien minuten onder gespuugd wordt. Dan ga je al snel afwegen of dat spuugje het verwijderen waard is.
Jezelf er onder laten plassen of poepen
Er komt een moment dat je als ouder voor de keuze staat om er of zelf onder geplast/gepoept te worden of dat je de ruimte om je heen moet schoonmaken. Dit moment doet zich meestal voor tijdens de wandeling naar het badje of van het badje naar het aankleedkussen. Die wandelingen zijn net Russisch roulette…ooit gebeurt het…je weet het gewoon. En als dat moment in de badkamer is, dan is het nog niet zo lastig kiezen. Maar wanneer dat boven vloerbedekking of een bank is, denk je wel even goed na…of eigenlijk niet, want dan is het al te laat.
Je aan je haren laten trekken
Je kind is op een gegeven moment ontzettend grijpgraag. Alles wat het vast kan pakken wordt fanatiek vast gegrepen…en voorlopig niet los gelaten. En als dat op de trap gebeurt, ga je echt niet zitten worstelen met het handje om de haren en tussenuit te peuteren.
Lees ook: Hoe het moment van borstvoeding werkelijk verloopt
Poep uit je kind peuteren
Vooral wanneer de darmpjes moeten wennen aan ‘normaal’ eten, zijn de keuteltjes van je kind wat hard. Soms zelfs zo hard, dat ze het er niet zelf uit krijgen…of half. Ja, dan help je natuurlijk wel even en peuter je er wat uit. Is je kind weer verlost en een stuk rustiger.
Je mond volledig laten inspecteren
Na een tijdje lief en schattig te zijn geweest, gaan ze op onderzoek uit. Tijdens het geven van borstvoeding is een exploratietocht over en door mama’s gezicht natuurlijk onmisbaar. Alles wordt onderzocht; ook je tanden en je tong.
Je kind op je gezicht laten slapen
Wanneer je kind niet fit is en maar niet in slaap kan komen, heb je er eigenlijk alles voor over om hem in slaap te krijgen. Na alles te hebben geprobeerd is het op de een of andere manier gebeurd dat je kind half op je gezicht kwam te liggen. Tja, wat doe je dan…blijf je zo oncomfortabel liggen zodat je kind lekker blijft slapen, probeer je er half uit te ontsnappen zodat je ietsje beter ligt (of in ieder geval vrij kunt ademen) in de hoop dat je kind blijft slapen of verleg je je kind met het risico dat het wakker wordt….ik ging voor optie 2, maar dat proces heeft wel een kwartier geduurd
Zo gek doen dat je er van op de kop staat
Wanneer je kind ontroostbaar lijkt, haal je alles uit de kast. En soms moet je daar een opoffering voor maken en half op de kop staan en gek doen om je kind weer een beetje aan het lachen te krijgen…pff, rottandjes ook
Afwegen of de pijn erg genoeg is
Je kleine doerak heeft nog niet altijd in de gaten dat die een ander pijn doet. Er wordt druk op, over, onder iemand geklauterd om op de plaats van bestemming te komen. En onze meid vindt het bijvoorbeeld ook ontzettend fijn om op je blote voeten te staan, het liefst zo half op een velletje. En dan glimlacht ze er ook nog bij. Ja, wat laat je toe en wat niet? Wat is acceptabel en wat niet? Nou, wanneer zij op mijn voeten mag staan terwijl ze zo glimlacht mag ik ook op die van haar staan…zo!
Uren met je kind op de arm lopen
Ze zijn zo klein en kwetsbaar en kunnen de slaap soms maar niet vatten om welke onverklaarbare reden ook. Wat doe je dan? Juist, uuuuuuuuren met de kleine op de arm lopen terwijl je wiegt…(zucht)…rust.
Afgesabbeld eten opeten
Wanneer je kind nog niet echt kauwt is het al wel druk aan het sabbelen op bijvoorbeeld een broodkorstje. En delen is lief, soms staan ze er zelfs op om te delen. Je bedankt je kind lief en zegt dat je vol bent. Helaas, je kind houdt vol, er moet gedeeld worden. Vooruit, je doet net alsof. Helaas, daar kom je niet mee weg. Er wordt nog fanatieker behaard dat je toch echt een hapje moet nemen. Ok, het is ook wel een goede eigenschap dat je kind wilt delen en dat wil je ook niet ontmoedigen. Je neemt een hap…mmmmm zeg je nog (als een boer met kiespijn) en je geeft je kind een kus op de wang. “Dat was heel lief”. Je kind is nu heel blij en heel trots. Ach, en daar doe je het uiteindelijk voor.
Je kind schoonmaken met een beetje spuug
Je hebt niet altijd een doekje bij de hand en die vlek moet toch echt van die toet af…dan maar wat spuug en goed wrijven. Ik ben er immers zelf ook niet aan doorgegaan, maar vreselijk vond ik het wel. Zo vreselijk dat ik zwoor het nooit bij mijn kind te doen. Nou ja, nood breekt wet. Sorry, ik van vroeger.
De auto zo snel mogelijk aan de kant zetten omdat je kind de magische woorden “ik moet plassen” roept.
Best link natuurlijk om de auto zo snel mogelijk in de berm stil te zetten, maar je kind probeert zindelijk te worden. Wat moet je dan? Je kind in de auto laten plassen op de stoel?
Midden in een winkel het lievelingsliedje zingen van de kleine…met bijbehorende danspasjes natuurlijk.
Zo ineens bedenkt de kleine dat het tijd wordt om heeeeeeeel verdrietig te worden. Je begint zachtjes met zingen…het lijkt te werken…ergens verschijnt een klein lachje. Je zingt ietsje harder, dat werkt nog beter, maar het huilen blijft. En voor je het weet dans je luid zingend door de winkel en het enige wat jij ziet is een blij kind die lacht en klapt.
Borstvoeding geven in het openbaar
Soms is het niet anders en moet je toch echt in het openbaar borstvoeding geven. En niet overal zijn er plekken waar je rustig en afgeschermd kunt voeden. Wil je echt altijd afgeschermd voeden? Dan is een draagdoek of ringsling ideaal. En neem altijd een extra grote hydrofieldoek mee (die kun je sowieso beter altijd mee nemen)
Met je uitgelubberde buik (met decoratieve strepen) in een bikini rondlopen
Je had voor je bevalling een strak buikje, perfect voor een bikini. Tijdens de zwangerschap had je een mooi bol buikje, ook nog niet verkeerd om te showen in je bikini. Maar wanneer je kleine er is en het is bloedje heet, had jij er nog niet aan gedacht om een badpak te kopen. Ach, het boeit ook eigenlijk niet, want je kind is blij dat die met mama in het water kan spelen.
Een ondergekwijld ijsje eten
Een ijsje is ontzettend lekker en dat vindt je mini-me ook. Maar het is wel erg groot en het smelt zo snel. Om een smeerbende te voorkomen lik je af en toe aan een bijna druppend ijsje waar net nog op gesabbeld is. En na een halve mag je hem als beloning verder opeten.
Speelgoed de hele dag laten liggen
De eerste paar keer ruim je fanatiek bij elk slaapje de ontplofte kamer netjes op. Maar na een paar keer heb je geleerd dat het vijf minuten na het slaapje er weer net zo uit ziet. Die energie had je dus ook kunnen besparen of kunnen gebruiken voor iets anders. En in die tijd had je dus ook gewoon lekker kunnen genieten van een beetje me-time. Me-time it is
Je kind niet corrigeren
Natuurlijk corrigeer je je kind wanneer het zich niet gedraagt. Maar soms kunnen ze zo grappig en heerlijk ondeugend zijn, dat je even vergeet dat je had moeten ingrijpen…shit happens.
Genieten van die ene minuut alleen op de wc
Het leven van een jonge ouder is hectisch en vermoeiend. Een klein beetje rust is altijd welkom. En even een minuutje extra op de wc is dan wel heel erg lekker relax.
Binnen een half jaar de SD-kaart van je telefoon vol maken met foto’s van je kind
Ik zeg niks (ik durf niet), ik denk dat ik zelfs nog sneller was
Je kind bij je op bed laten slapen
Eerst denk je nog: “ons bed is ons bed en kinderen slapen op hun bed”. Tot je er ’s nacht elk uur uit moet en je wel heeeeeeel erg moe bent. “Kom maar bij papa en mama slapen” hoor je jezelf zeggen…en na verloop van tijd doe je gewoon aan co-sleeping. Alles voor een beetje nachtrust.
Uuuuuuuuren praten over je kleine (b)engel
Als je geen kinderen hebt is het best irritant om de hele tijd maar naar die kinderverhalen te luisteren. Je kind kan klappen, gefeliciteerd, maar val me er geen uur mee lastig en laat me niet 100 foto’s en filmpjes zien, ik begrijp het na 1 ook wel. Tot je dus zelf zo’n klein klaptalentje hebt.
Je kinderen in dezelfde kleren hijsen ondanks dat ze geen tweeling zijn
Het staat gewoon zo leuk, lief en schattig wanneer ze op elkaar lijken…echte broertjes en/of zusjes. En als ze het leuk vinden, waarom dan ook niet. Af en toe moet dat best kunnen. Soms ben je op dreef en laat je het hele gezin twinnen.
Doorgaan met borstvoeding wanneer je kind je in de tepel heeft gebeten
Eerst denk je nog: “Bijten is stoppen.” Totdat het moment daar is. Je besluit het je kind gewoon af te leren en kruist je vingers (en tenen) dat het je gaat lukken, want je wilt het eigenlijk toch wel 3 (of 6 of 12) maanden vol houden.
Foto’s maken van het eerste plasje en eerste poepje op het potje
Ik beken, ook ik ben schuldig aan deze viespeukerij. Ook ik heb er foto’s van, maar die zijn voor haar eigen boek van eerste keertjes. Ik zal ze nooit aan een ander laten zien. Dat boek is voor haar, voor later. Zo weet ze precies hoe zij zich heeft ontwikkeld wanneer zij later zelf een kleine krijgt.
Praten tegen je kind wanneer het net geboren is
Je vindt het maar raar; praten tegen een kind wat je niet begrijpt en niets terug zegt. Maar het blijkt dat kinderen op die manier al vroeg woordjes leren koppelen aan dingen, personen en acties. Ook leren ze intonatie gebruiken. Later leren ze de taal in zinsverband te koppelen. Ik heb vanaf dag een met haar gekwebbeld over van alles en nog wat. Ik vertelde constant wat ik deed en ik merkte al snel dat ze me af en toe begreep. Wat fijn was dat.
Met je kind aan een lijntje lopen
Ik vond het altijd vreselijk om te zien, alsof je kind een hond is. Maar de waarheid is dat ze echt wel aan een lijntje loopt wanneer dat nodig is. Onze kleine meid loopt nu eenmaal liever dan dat ze in de buggy zit, maar niet elke locatie vind ik even geschikt voor het los lopen. In een pretpark of in de drukke stad gaat ze gewoon aan de lijn! Liever dat dan dat ze ineens weg is.
Dusssss…
We laten ons volledig mishandelen, laten ons gebruiken, doen de vreemdste en smerigste dingen waarvan we vroeger hadden gezworen het nooit te gaan doen. Maar dat geeft allemaal niets, want onze kleine monstertjes doen het met liefde…en wij trouwens ook