Wanneer je kind slaapt na er bijna een uur werk van te hebben, ben je ontzettend opgelucht. Maar helaas ligt je kind nog net op bed en moet je het verplaatsen…op dat moment is mijn baby een landmijn.
Ze is liever wakker
Elke voeding is weer spannend; zal ze gaan slapen of niet. Want weet je, ons dochtertje van vier en een halve maanden slaapt niet echt makkelijk. Ze is erg nieuwsgierig en leergierig, daardoor is ze veel te bang dat ze iets mist. Ze is liever wakker, zodat ze alles mee kan krijgen (hoe bekaf ze ook is). Vooral wanneer er visite is, dat vindt ze zo gezellig. Het liefst zou ze de hele dag oefenen en spelen. Het allerleukst vindt ze lopen, maar ja…dat kan ze nog niet zelf. Hartstikke moe wordt ze natuurlijk van al dat oefenen (wij ook trouwens, want wij moeten haar helpen).
Slapen is lastig
Daarnaast vindt ze het ook nog eens erg lastig om zelf in slaap te komen. Ze probeert het wel eens hoor, maar het lukt haar gewoon zo slecht. Ze heeft het slapen van mij geërfd. Ik kan ook moeilijk in slaap komen. En wanneer ik eenmaal slaap, wordt ik al wakker van een kat die door de straat loopt (bij wijze van spreke dan).
Alleen met een ‘slaapmustje’ slapen
Ze valt alleen goed in slaap na een borstvoeding. Wanneer we op bed liggen voor de voeding, houd ik mijn vingers gekruist. Ik hoop dan zo ontzettend dat ze gewoon lekker gaat slapen. Het blijft altijd weer spannend; gaat het haar lukken of niet? Opgelucht ben ik wanneer ze na een kwartiertje haar oogjes sluit en verder sabbelt. Haar buikje is vol en mijn borst is netjes leeg. Nu moet ze nog in slaap vallen. Gespannen luister ik naar alle geluiden om ons heen. Zal er iets gebeuren wat veel lawaai zal maken, zodat ze niet kan slapen of misschien wakker gaat worden?
Yes, ze valt in slaap
Wanneer de geluiden om ons heen tot het minimum beperkt blijven, valt ze fijn in slaap. Ze kijkt tevreden en sabbelt nog even lekker door aan de borst, meer uit automatisme dan doelbewust. Het is op dit punt veilig om haar los te koppelen. Met mijn vinger verbreek ik het vacuüm en verwijder de tepel uit haar mond. Ze maakt een diepe zucht en gaat er goed voor liggen. Haar oogjes drukt ze stevig dicht en slaapt verder. Ok, dit is dus gelukt.
Een landmijn verplaatsen
Maar goed, nu moet ze nog in haar eigen bedje komen te liggen. Ik moet haar dus op gaan pakken en overplaatsen. Vanaf dit moment is ze net een landmijn…je weet nooit of ze af gaat. Voorzichtig schuif ik mijn hand onder haar nek/hoofd. Ze piept wat, de oogjes gaan op een kiertje…ik sta stokstijf stil. Ze sluit haar oogjes weer. Mijn andere hand schuif ik onder haar billetjes. Ze nestelt wat en ik sta weer heel stil. Voorzichtig til ik haar op en loop rustig naar haar kamertje. Ik zorg er voor dat haar gezicht op geen enkel moment gericht staat naar een lichtpunt, zodat ze daar dan in ieder geval niet wakker van wordt. Ik sta bij haar bedje, het laatste station. Heel voorzichtig laat ik haar in haar bedje zakken. Haar billetjes plaats ik eerst, zodat ze niet achterover helt. Daarvan moet ze spugen en dan moet ik absoluut voorkomen. Dit gedeelte levert nooit echt problemen op. Nu alleen nog haar hoofd neerleggen, dit is het lastigste gedeelte, dit moet met uiterste precisie en voorzichtigheid. Pfffffff, gelukt. Ik ben blij en opgelucht. Ze slaapt nog en ligt in haar bed.
Ik sluip uit haar kamertje en sluit de deur. Ik loop de trap af en KRRR….Wheeeeeeee!