Voordat je kind geboren wordt, moet je al gaan nadenken over een aantal zaken. Een van die dingen is of je borstvoeding wilt gaan geven of niet. Mijn instinct zei gelijk dat ik dat wel moest gaan doen. Toch heb ik alle voordelen en nadelen tegen elkaar afgewogen. Maar borstvoeding geven was toch wel de grote winnaar.
Een goede voorbereiding is het halve werk
Tijdens de zwangerschap moest ik al na gaan denken of ik borstvoeding zou willen geven of niet. Voor je kind is het natuurlijk het beste, dus ik had al snel besloten dat ik voor borstvoeding zou gaan. Des te meer we de uitgerekende datum benaderden, des te meer ik me af ging vragen hoe dat dan zou gaan en hoe dat zou voelen. Ik verdiepte mij door allerlei artikelen en blogs te lezen over borstvoeding. Ik voelde me aardig ingelezen, maar bleef mij afvragen of ik wel zou weten hoe het moet wanneer het ook echt moet gaan gebeuren.
Het eerste borstje
Tijdens de bevalling zat ik al te bedenken hoe ik mijn kleine meid zou moeten voeden. Ik was alles wat ik had gelezen echt helemaal vergeten. O jee, dacht ik, en nu? Ze werd op mijn borst gelegd en wat was ik blij om haar te zien. Ik vond het ook heerlijk om nu eindelijk haar stem te horen. Maar het bleef mij dwars zitten dat ik alles over het aanleggen van je kind helemaal vergeten was.
Na even haar relax op m’n borst te hebben gehad, zei de zuster dat ik haar wel mocht aanleggen. Ja leuk, dacht ik, maar hoe? Ik was alles immers weer vergeten. Ik probeerde de aandacht van de zuster te krijgen om te vragen hoe ik dat dan moest doen. Ondertussen was onze kleine meid aan het afdalen naar mijn borst. Ik had niets in de gaten, want ik was nog druk bezig de aandacht te krijgen van een zuster. haar koppie ging op en neer, als een specht op zoek naar beestjes. Ze trok mijn aandacht. Ik keek en voor ik het wist hapte ze gulzig naar mijn tepel. Ik was opgelucht. Wat heeft de natuur dat toch fantastisch geregeld.
Borstvoeding geven in het ziekenhuis
In het ziekenhuis ging het nog niet zo fijn met borstvoeding geven. Doordat ik veel medicatie had gekregen tijdens de bevalling, moest de kleine meid de eerste dag en nacht naar de kinderafdeling. We werden om de zes uur bij elkaar gebracht en tussendoor moest ik kolven. Bij de eerste keer kolven had ik al vijf cc, een mooie hoeveelheid vond ik. Ik was best trots, want ik had genoeg om mijn kind fatsoenlijk te voeden.
Het zoveelste drama in het ziekenhuis
De kolfmachine zorgde er helaas voor dat ik kloofjes kreeg en daardoor daalde ook mijn melkproductie. Hierdoor kreeg de kleine meid niet genoeg binnen tijdens onze momentjes. Het ziekenhuis stopte helaas telkens een flesje in haar mond. Ik vond het hele gedoe om het voeden in het ziekenhuis vreselijk. Ik raakte er echt gefrustreerd van. Waarom mocht ik mijn kind niet gewoon voeden zonder het kolven. Ik vond het irritant en omslachtig, want wie gaat er nu kolven om het er vervolgens met een flesje in te stoppen…terwijl het voeden met de borst hartstikke goed gaat. Ik moest het drie middagen volhouden, maar ik heb mijn verontwaardiging en frustratie wel geuit naar de zusters. De lactatiedeskundige was woest toen ze hoorde hoe het was gegaan. Mijn instinct was dus juist.
Eindelijk thuis
Eenmaal thuis ben ik lekker alleen borstvoeding gaan geven. Niks bijvoeding, dat was absoluut niet nodig. Nu ik niet meer kolfde, heelden de kloofjes snel en kon ik volop genieten van ons momentje tijdens de voeding.
Lees ook: Kloofjes, melkblaren, verstopte melkklieren…borstvoeding geven gaat niet altijd over rozen
De kraamhulp zei dat we een wat bijzondere techniek hadden ontwikkeld samen. Ik had geen idee, het liep eigenlijk perfect zo. Ik liet haar altijd rustig zoeken en mijn tepel zelf pakken, dat vond ze prettig. Ze hapte goed en dronk goed, dus er was niets mis met onze ‘rare’ manier.
Regeldaagjes
De regeldaagjes vond ik wel zwaar. Elk uur gaf ze aan te willen drinken. Ik had tussendoor amper de tijd om zelf iets te eten en te drinken. En dat terwijl het ontzettend warm was. Het was absoluut geen pretje toen. Ik voelde mij toen echt een melkfabriek. Maar ja, alles voor je kind toch?
Geen probleem
Ik heb niet echt problemen gehad met voeden. Ik heb een paar keer een verstopt melkkanaaltje gehad (en af en toe een melkblaartje), maar na wat verwarmen en haar flink te laten drinken, was het probleem al snel verholpen. We konden daarna al snel weer fijn als vanouds voeden.
Ik ben erg dankbaar voor het feit dat ik haar zo makkelijk heb kunnen voeden. Natuurlijk kost het veel energie en moet je letten op je voeding en is parfum dragen ook niet echt een goed idee. Maar onze meid heeft altijd een probleem gehad met het drinken uit een flesje…het is haar nooit echt gelukt. Ik moet er niet aan denken dat de borstvoeding dan ook nog problematisch zou zijn geweest.
De eerste tandjes
Het moment dat de eerste tandjes kwamen vond ik erg spannend: zou ik een kauwspeeltje worden of zou ze mij sparen. De eerste dagen dat ze last had van haar tandjes, heeft ze mij wel eens ‘per ongeluk’ gebeten. Na wat streng optreden (lees borst weg stoppen) leerde ze al snel dat ze dat maar beter niet meer kon doen…gelukkig maar.
Voordeel
Het grootste voordeel van borstvoeding is dat het ontzettend makkelijk wanneer je ergens naartoe wilt, want je hoeft niet ook nog eens allerlei dingen mee te slepen voor het voeden. Ook scheelt het dat hele gedoe met flesjes klaar maken. En ondertussen krijgt ze alles wat ze nodig heeft, inclusief extra immuunsysteem. Daar komt nog eens bij dat het erg intiem is om je kind zo te kunnen voeden, een speciale band die niemand anders met haar heeft.
Nadeel
Het grootste nadeel vind ik toch wel dat je kind zo ontzettend afhankelijk is van jou. Bij mij telde dat dubbelop natuurlijk, omdat ze niet uit een flesje kon drinken. Maar je bent constant bezig met ofwel voeden dan wel kolven. En af en toe voel je je toch echt even een melkfabriek. Gelukkig wegen de voordelen een stuk zwaarder dan de nadelen en heb ik 2 jaar met veel liefde borstvoeding mogen geven.