Mama, mama, mama, mama, mamaaaaaaa!
‘Mama’, ik geloof dat ik dit woord wel 100 keer op een dag hoor…als het niet 200 keer is. En ik blijf mij verbazen over hoe de kleine meid op zo veel verschillende manieren ‘mama’ kan zeggen.
De eerste keer dat ze ‘mama’ zei
De eerste keer dat ze ‘mama; zei was niet zo zeer dat ze ‘mama’ bedoelde. Ze kreeg namelijk altijd borstvoeding en een borstje noemde ze ‘mah’. Als ze een borstje wilde, zei ze gewoon ‘mah’ en dan kreeg ze een borstje. Ik was dus ‘mah mah’, want ik ben dat ding met twee borsten. Heerlijk hoe kinderlogica lekker duidelijk kan zijn. Later werd ik echt ‘mama’ in plaats van ‘mah mah’…gelukkig was ik toch nog iets meer dan alleen een melkfabriek.
Intonatie
Met intonatie kun je een heleboel zeggen zonder dat je dat echt zegt. Dat is heel handig als je nog niet zo veel woordjes kent. Onze kleine meid maakte daar gretig gebruik van en maakte mij door middel van intonatie heel veel duidelijk…en dat doet ze nog steeds…
De top 10 van de kleine meid:
- Mama = Dat is de naam van die mevrouw die altijd alles voor mij doet.
- Mama! = Kom snel, want ik heb een probleem die best noodzakelijk is. Je moet me echt even helpen.
- Mama? = Ik moet iets van je, maar ik weet niet of het mag.
- Mmmahmaaa (met een glimlach en een verliefde blik) = Ik vind jou heel lief.
- Mah maaa! = Ik roep je nu al een paar keer en je komt maar niet. Kom nou!
- Mamaaaaa (met een grote glimlach en een zucht van verblijding) = daar ben je, ik was jou al kwijt.
- Mamaaaaa! (op een geirriteerde toon, het liefst met een oogrol) = doe dat niet weer, ik schaam mij dood! (Echt he? Ze is twee en het gedonder begint nu al)
- Mamaaaaa? (op het meest zoete toontje dat er bestaat) = Ik moet iets van je, ik weet dat het eigenlijk niet mag. Maar ik ben zooooo lief dat het voor deze ene keer vast wel mag.
- Maaaaamaaaaa! (schreeuwend van een aantal meters afstand) = Kom snel, ik ben te lui om het zelf te doen en dus moet jij het voor mij doen…en snel een beetje.
- Maaaaamaaaaa? = Ik ben nog niet in paniek, maar ik wil wel heel graag weten waar je bent voordat ik wel in paniek raak.
Zo zie je maar weer dat kinderen niet een heel arsenaal aan woorden nodig hebben om zich verstaanbaar te maken, maar genoeg hebben aan 1 woord: mama. Geen wonder dat dit vaak hun eerste woordje is.