Terug kijken op de kindertijd is ontzettend leuk. Ik mag dan ook graag naar oude foto’s kijken. Toen ik de ‘terug kijken op de kindertijd’ tag zag, aarzelde ik geen moment….deze tag moest ik invullen.

Tag, you’re it

Deze tag is bedacht door Melissa van Melissa schrijft en door Joyce van Enjoyce life. Ben je nieuwsgierig naar hun kindertijd? Kijk dan ook even bij hun. Ik ben door Melissa getagd en daarvoor wil ik haar graag bedanken.

De ‘terug kijken op de kindertijd’ tag.

Baby

Wat stond er op je geboortekaartje? 

Die houden jullie nog even van mij tegoed, want die ligt in een doos…goed opgeborgen.

Wanneer en waar ben je geboren?

Ik ben op 27 januari 1981 geboren in Emmen. Ik ben in het ziekenhuis geboren en dat was maar goed ook. Was ik daar niet geboren dan was ik opgegroeid zonder moeder.

Wat was je eerste woordje?

Ik heb geen idee, ik kan mij goed voorstellen dat dat ‘mama’ zal zijn geweest. Ik weet wel wat mijn eerste zin is geweest. Dat was “Heb ik stuk gemaakt”. Mijn moeder was bang dat ik iets kapot had gemaakt en ging dus maar even verhaal halen bij de mevrouw waar ik vandaan kwam. Ik bleek zelf een sinaasappel gepeld te hebben en dat was ik dus trots aan mijn moeder aan het vertellen.

Met hoeveel maanden ben je gaan kruipen? En lopen?

Ik was vrij vroeg. Hoe vroeg weet ik niet precies (en mijn moeder ook niet), maar ik kon voor mijn eerste verjaardag los lopen.

Peuter (2 tot 4 jaar)

Was je eenkennig als kind?

Ik kan mij niet herinneren dat ik eenkennig was. Volgens mij praatte ik tegen elke arme argeloze voorbijganger.

Wat was je favoriete knuffel en hoe heette die?

Ik had niet echt een specifieke knuffel die mijn favoriet was. Ik had best wel veel knuffels en elke knuffel vond ik een bepaalde periode leuker dan de andere. Wel weet ik dat ik een oma Poppel had die ik gebruikte als kussen. Die wilde ik dan ook vaak mee wanneer ik ging logeren, want dan had ik mijn eigen kussen.

Was je een lastige peuter? 

Als ik mijn moeder moet geloven viel dat wel mee. Al kletste ik wel mijn ouders de oren van de kop.

Wat is het meest kenmerkende aan jouw uiterlijk?

Als peuter en kleuter had ik een pony…iets wat ik nu dus echt niet meer heb omdat ik het verschrikkelijk vind. Ook had ik ‘maatje lat’, dit is pas na de pubertijd over gegaan.

Kleuter (4 tot 6 jaar)

Beschrijf je kinderkamer.

Als kleuter had ik een roze slaapkamer. Ik was toen dol op roze. Nu heb ik mijn buik er blijkbaar vol van, want ik haat roze! Blijkbaar heb ik last van ‘overkill’. Verder had ik een bed, een kast en een bureau. Onder mijn bed stonden speelgoedbakken die ik netjes gesorteerd had en had gelabeld met etiketjes. Op mijn bureau stond een wekker, een lamp, een radio met cassettedek, cassettebandjes, boekjes en spulletjes om te kunnen kleuren.

Welk speelgoed wilde je vroeger, maar kreeg je niet? 

Ik kan mij niet herinneren dat ik iets niet heb gekregen. We hadden het niet breed en dat wist ik wel. Mijn ouders kochten speelgoed van het statiegeld, dus dat was voor mij wel duidelijk. Hierdoor was ik niet zo hebberig. Het enige wat ik mij kan herinneren is dat ik een autootje wilde voor mijn beste vriendje (we waren net Jip en Janneke). Ik kreeg een heel mooi donker rood raceautootje. Uiteindelijk heb ik ook nog zelf een auto voor de Barbie gespaard en gekocht, zodat hij daar ook mee kon spelen.

Wat was je favoriete kinderboek/film/serie?

Jip en Janneke vond ik erg leuk. Ook Balletclub de Zwaantjes las ik graag, deze serie vroeg ik ook ook altijd voor mijn verjaardag. Qua televisie keek ik toen graag naar de Smurfen en naar de Gummieberen. Beide vind ik eigenlijk nog steeds leuk om te kijken.

Welke dingen lustte je vroeger absoluut niet en nu wel?

Ik vond best veel dingen niet zo lekker. Ik denk dat dit vooral kwam doordat wij vaak aardappels aten en ik lust aardappels niet zo graag. Later aten we ook wel rijst enzo, maar toen was ik dat allemaal nog niet gewend om te eten. Als ik terug kijk naar hoe ik eten toen beleefde en hoe ik dat nu beleef, dan proef ik alles nu veel minder intens en raak ik ook niet meer in de war van alle smaken door elkaar. Als ik vroeger iets niet zo lekker vond, dan prakte ik dat door de aardappels en ging er een dikke laag curry over. Zo proefde ik hoofdzakelijk curry en kreeg ik het nog weg.

Puber

Had je altijd je huiswerk op tijd af? En wat waren je favoriete vakken?

Ik was dol op de exacte vakken. Wiskunde, natuurkunde en scheikunde waren helemaal mijn ding. Huiswerk was echter een ramp. Doordat ik vroeger alles zo makkelijk oppikte, heb ik nooit echt geleerd om te leren of om te plannen (dat was immers niet nodig want ik wist het al). Misschien dat ik daardoor ook meer affiniteit heb met de ‘snapvakken’ in plaats van de ‘leervakken’. Ik wist mij echt geen raad met huiswerk en begreep niet goed hoe ik dit moest aanpakken. De intrinsieke motivatie ontbrak daarbij dan ook volledig, want als ik het deed, deed ik er onwijs lang over…en dan vaak zonder positief resultaat doordat ik heel erg last van faalangst had.

Lees ook: Hoogbegaafd en alle misvattingen

Ging je vaak uit? Zo ja, waar naar toe? (kroeg, bioscoop, club)

Ik ging elke zaterdag uit, vaak was dat na mijn werk. Ik werkte in een restaurant en nadat ik omgekleed was en gegeten had, ging ik nog even uit…soms met vrienden, maar meestal met mijn vriend.

Heb je spijt van iets wat je tijdens je puberteit hebt gedaan?

Ik kan niets bedenken waar ik echt spijt van heb. Ik heb mijn best gedaan en meer dan mijn best kon ik niet doen.

Waar was je onzeker over tijdens je puberteit?

Ik was ontzettend onzeker…over alles! Ik had op de basisschool al last van faalangst, maar na de basisschool was dat het heel erg. Dit is pas overgegaan toen ik ging studeren en leerde over mijn hoogbegaafdheid. Ik had tijdens mijn puberteit dan ook het gevoel dat ik alles verkeerd deed en dat ik niet leuk was en niet aantrekkelijk was….terwijl ik zo ontzettend mijn best deed. Later heb ik dit gevoel leren los te laten, want het maalde echt in mij. Ik ben nog steeds best onzeker, maar lang niet meer zoals ik dat vroeger had.

Waar had je vroeger het meest ruzie over met je ouders?

Mijn eigen ik zijn. Ondanks dat ik best veel vrijheid had, had ik ook meer dan genoeg beperkingen. Ik voelde mij veel ouder dan dat ik was en voelde mij ook erg verantwoordelijk voor alles. Het was voor mij best lastig dat ik niet iets meer voor mezelf mocht/kon zorgen.

Volwassen

Heb je nog contact met je schoolvrienden? Zo ja, hoe lang ben je nu bevriend?

Ze zitten in mijn vriendenlijst op social media, maar verder eigenlijk niet. De enige waar ik nog echt contact mee heb is een vriendin uit Australie (zij was op de Havo een uitwisselings leerling) en een vriendin van de Pabo. De vriendin uit Australië ken ik nu zo’n 20 jaar en de vriendin van de Pabo ken ik nu bijna 20 jaar. Pfffff, 20 jaar…man wat ben ik oud!

Wat is de leukste herinnering aan je jeugd?

Pffff, er zijn zo veel leuke herinneringen. Het leuks vond ik denk ik de momenten dat we met alle kinderen uit de buurt aan het samenspelen waren (zowel binnen als buiten). Buiten in de speeltuin was altijd erg leuk, maar binnen knutselen met z’n allen was ook altijd erg gezellig.

Welke karaktertrekken heb je van je ouders geërfd?

Het creatief zijn met knutselen, naaien en koken heb ik van mijn moeder. Het willen bouwen, en intens genieten van muziek heb ik weer van mijn vader. Verder ben ik soms best koppig…dat heb ik van beide ouders.

Wat zijn jouw 2 grootste valkuilen in het leven?

Het denken van “Oh, dat kan ik wel ff” en dat in combinatie met mijn enthousiasme. Man wat haal ik mij soms een werk op de hals. Maar wanneer het af is, ben ik wel erg blij met het resultaat.

Overige vragen

Hoe had je liever willen heten?

Vroeger vond ik Amanda een hele mooie naam en wilde ik graag zo heten. Op de Havo leerde ik iemand kennen die zo heet…en daar raakte ik gelijk mee bevriend (niet om haar naam trouwens). We zijn nog steeds vrienden (zij is die vriendin uit Australië)…al zien we elkaar maar zeer sporadisch. Maar vanaf toen was de naam Amanda natuurlijk van de baan 😉 Ik heb op zich niet veel met mijn naam en het voelt ook best raar wanneer iemand mij bij mijn naam noemt, maar ik accepteer hem wel. Welke naam wel goed zou voelen? Ik heb geen idee.

Hoe zagen je kapsels er uit door de jaren heen?

Toen ik heel klein was had ik een pony en verder lang haar. Ik heb mijn haar verschillend gedragen, maar ik had altijd lang (en later geen pony meer). Meestal draag ik het in een staart of in een ‘slordig’ knotje, zodat mijn haar niet in mijn gezicht zit.

Meldde jij je wel eens ziek, terwijl je dat eigenlijk niet was?

Ik heb maar 1 keer gespijbeld…en dat was met toestemming van mijn ouders. Ik ging graag naar school en het spijbelen voelde heel raar. Maar ja, je moet er iets voor over hebben om naar een concert van The Roling Stones te gaan. Een aantal leraren heb ik het ook wel gewoon verteld. Die zeiden ook dat ik gewoon lekker moest spijbelen en we maakten gewoon afspraken over wat af moest zijn (ik had alles al af doordat ik maanden voor liep, dus dat scheelde weer). Toen ik de volgende dag weer op school was vroegen de leraren ook gelijk hoe het concert was. Nee, ik ben niet goed in spijbelen.

Hoe ziet je leven er over 5 jaar uit?

Ik hoop dat ik dan weer voor de klas sta, dat ‘Mama Duizendpoot’ nog steeds bestaat en dat we dan of verbouwd hebben of verhuisd zijn. Dat ik dan nog steeds samen met mijn man ben, spreekt natuurlijk voor zich, want ik ben dolgelukkig met hem. En de meiden zijn gewoon 5 jaar ouder dan nu en zitten op de basisschool en zullen ook wel hun hobby’s en sporten hebben.