Als ouder sta je voor vele keuzes…met daarbij de nodige innerlijke oorlogen. Want wat is nu goed en wat is niet goed…wat past het beste bij jou en jouw kindje? Om een beeld te geven van de worstelingen binnen het ouderschap is de ‘Mommy wars tag’ in leven geroepen…en vandaag vul ik deze tag.

Maar eerst…

Eerst wil ik Barcelonamom bedanken voor het doorgeven van de ‘Mommy wars tag’. Deze tag zal ik met liefde invullen, want als moeder heb je nogal wat worstelingen. En door deze tag in te vullen hoop ik dat meer mensen respect hebben voor de keuzes die ouders maken…ook al zijn ze het niet met elkaar eens.

De ‘Mommy wars tag’

Geef jij je kind borst- of flesvoeding?

Ik heb de kleine meid twee jaar lang borstvoeding gegeven…enkel ‘live’. Ze was namelijk een echte flesweigeraar. We hebben echt alles geprobeerd om haar aan de fles te krijgen, maar niet werkte. Ik ben daarom ook zo ontzettend blij (en dankbaar) dat het borstvoeden zo fijn verliep.

Lees ook: Mijn kleine meid is een flesweigeraar

Slaapt je kind bij jou in bed, of heeft hij/zij een eigen bed?

Ze heeft eigen altijd bij ons geslapen. Dit kwam meer doordat ze altijd al een slechte slaper is geweest. Ze was gewoon niet weg te leggen. En als dat dan toch was gelukt, dan hoefde er maar een klein geluidje te zijn om er voor te zorgen dat ze weer wakker werd. Pas toen ze ietsje beter begon te slapen, wilde ze ook wel op haar eigen kamertje slapen. Wij hebben toen een speciale dreumesbed gemaakt, omdat ze uit haar ledikantje kon klimmen. Wanneer ze wakker wordt, komt ze nog altijd bij ons liggen. Hierom hebben wij ook nog altijd de zelfgemaakte co-sleeper naast ons bed staan. Heeeeeel soms worden wij verwend met een nachtje ruimte in bed en slaapt ze (eindelijk) door. Die nachten krijg ik ruimte om een beetje bij te tanken.

Gebruik jij wasbare luiers of koop je ze kant-en-klaar bij de drogist of supermarkt?

Kant en klaar! Ik ben echt van het zelf gemaakt enzo. En ik had ook met alle liefde wasbare luiers willen maken, maar met wasbare luiers heb ik dus echt helemaal niets. Ik vind het dus echt niet hygiënisch. Wat mij het meeste tegenhoudt zijn de poepluiers. Ik houd heel veel van mijn dochter, maar ik zit dus het liefst niet vrijwillig met mijn handen in haar poep (van niemand trouwens). En om nu die poepluiers zo in de wasmachine te stoppen vind ik al helemaal geen fris idee. Het lijkt mij daarbij ook niet goed voor de wasmachine. Maar ik heb alle respect voor de ouders die wel wasbare luiers gebruiken…ieder zijn/haar keuze.

Uitsluitend houten speelgoed of V-Tech?

Wij hebben veel speelgoed van hout. Ik ben dol op hout. Daarnaast gaat houten speelgoed vaak ook veel langer mee. Ik ben niet zo’n fan van speelgoed met allerlei toeters en bellen. Speelgoed moet iets aan de verbeelding over laten en niet alles al voor het kind invullen. Daarnaast is al dat geluid van speelgoed ook ontzettend irritant en zorgt er vaak voor dat het hele gezin overprikkeld raakt. Verder hebben wij hier veel Duplo, Lego, knutselspullen en ook veel zelfgemaakte speelgoed.

Trek jij tweemaal daags een potje open of kook jij uitsluitend vers?

Wij trekken eigenlijk nooit een potje open. Ik kook altijd vers en de meiden hebben altijd met de pot mee gegeten. Toen de kleine meid net begon met hapjes, heb ik het groente gepureerd en in het begin ook nog gezeefd. Wat ik extra had, deed ik in kleine bakjes in de vriezer…voor de dagen dat het groente wat wij aten niet geschikt was (spinazie bijvoorbeeld).  Nu kook ik telkens dubbele porties en gaat de dubbele portie in de vriezer voor over 3 weken. Ideaal, want dit scheelt tijd, geld en afval.

Lees ook: Slim koken, de nieuwe insteek die veel bespaart

Dragen of wagen?

In het begin heb ik beide veel gedaan. Het is altijd al een ontzettende mamakleef geweest, dus dragen was af en toe echt noodzakelijk. Maar een kinderwagen was af en toe ook wel fijn…bijvoorbeeld in een pretpark of naar de winkel. Maar meestal wilde zelf lopen, al heel vroeg liep ik met haar aan de hand naar de winkel hier om de hoek om samen met haar boodschapjes te doen. Ze was dan met geen mogelijkheid in de wagen of drager te krijgen. Ze zou en moest lopen! Toen ze helemaal los kon lopen, wilde ze ook echt niet meer in de buggy. Nu gaat ze er alleen nog in als ze moe is en ik echt even snel ergens naartoe moet. Voor de lange wandelingen/uitjes neem ik dan vaak de bolderkar mee.

Ga jij al vroeg in de weer met zindelijkheidstraining of loopt jouw kind op z’n vierde nog rond in de luiers?

Als baby had onze kleine meid een hekel aan een vieze luier. Ze krijste alles bij elkaar tot ze een schone luier aan had. Zelfs een paar drupjes accepteerde ze al niet in haar luier. Al heel vlot had ze een woordje bedacht om aan te geven dat ze een plasje had gemaakt of dat ze moest plassen. Dat woordje was ‘buh’. Toen ze door had dat een plasje ook op een potje gemaakt kon worden, wilde ze dit ook liever op het potje doen dan in de luier.

Toen ze naar het kinderdagverblijf ging is haar dit afgeleerd, doordat ze daar vaste tijden hebben om te gaan plassen. Ze heeft het ‘zindelijk zijn’ daar opgegeven, want het verdriet van telkens in de luier moeten plassen was blijkbaar te groot. Ze heeft het leren accepteren (iets waar ik nog steeds moeite mee heb, want ik ben van mening dat je en kind moet volgen in de ontwikkeling).

Nu laten we haar lekker zindelijk worden op eigen tempo. Ze is met 2,5 jaar al druk bezig met af en toe plassen op de wc en dat doet ze heel goed. Ze is zich steeds meer bewust van haar plasdrang en gaat steeds vaker naar de wc om te plassen. Dat doet ze super. Dus wij gaan nog lekker even door met stickertjes plakkenstickertjes plakken en kleine cadeautjes verdienen…totdat ze volledig naar de wc gaat. En we hopen dat dat is voor haar vierde verjaardag. Zodra het weer het toe laat, gaat ze lekker rondlopen in zelfgemaakte trainbroekjeszelfgemaakte trainbroekjes, wellicht dat dit haar over de drempel gaat helpen.

Shop jij je drie slagen in de rondte bij Primark, of koop jij alleen eerlijke merken voor je kind?

Ik ben niet echt fan van die hele goedkope winkelketens. De kwaliteit van de stof is vaak erg slecht en daardoor zit de kleding vaak na een keer wassen al voor geen meter of de stof wordt lelijk. Daarbij komt dat je voor weinig geld al heel goed kleding kunt kopen van een goede kwaliteit. Ik koop graag kinderkleding bij Limango…en dan in de ‘sale’ (en af en toe ook voor onszelf als er iets leuks tussen zit). Hier kun je hele goede merken kopen voor een klein prijsje. Het is alleen niet de mode van dat jaar, maar dat hoeft van mij ook niet. Als je er op tijd bij bent, heb je nog best veel keuze ook.

Is er in jouw huishouden ruimte voor onderhandeling met je kind, of ben je een ware drilsergeant?

Wij hebben duidelijke regels en daar houden wij ons ook aan. Maar sommige dingen zijn gewoon niet zwart-wit en over die dingen mag best onderhandeld worden…dat is zelfs heel goed. Kinderen mogen best weten dat als ze een goed argument hebben, er een heleboel geregeld kan worden. Maar hier in huis doen wij niet aan de woorden ‘ik moet…’ of ‘ik wil…’ (tenzij het ‘…naar de wc’ is natuurlijk, want dat mag altijd). Ze moeten netjes vragen wanneer ze iets willen.

Laat jij je kind wel eens huilen, of troost je ‘m al bij de eerste snik?

Al vanaf dat ze een baby is willen we niet dat ze ‘jammert’ om (n)iets, maar dingen aan geeft. Natuurlijk mag ze best verdrietig zijn, maar daar praten we dan over. Met praten bereik je meer dan met enkel huilen. Ze kon hierdoor al heel vroeg dingen aangeven. Ze hoefde niet te huilen om een borstje, maar zei gewoon ‘mah’…dat was erg fijn, want van de hongerhuiltjes ging mijn hele systeem altijd op slot. Af en toe maakte ze daar nog misbruik van, wanneer het haar te lang duurde bijvoorbeeld omdat we in de auto zaten of boodschappen deden. Maar we hebben haar nooit onnodig laten huilen, dat vind ik niet horen. Je kind probeert namelijk iets duidelijk te maken…en dat doet ie niet voor niets. Ikzelf zou ook graag geholpen worden wanneer ik afhankelijk zou zijn van een ander.

Doordat we dat op die manier hebben gedaan, kan ze heel goed aangeven wat ze wil en waarom ze dat graag wil…zonder daar onbeleefd over te zijn.

Natuurlijk jammert ze ook wel eens, maar meestal is dat wanneer ze moe is of hongerig is en een teleurstelling moet verwerken.

Nog meer mama verhalen?

Ben je nog niet uitgelezen? Snuffel dan vooral nog even rond op de pagina ‘Mama maakt mee’.

PS: De foto is uiteraard in scene gezet 😉