Iedereen die mij kent weet niet beter dan dat ik zo veel mogelijk op blote voeten loop. Niet zozeer vanwege mijn gezondheid of vanuit een geloof, maar omdat ik dat gewoon ontzettend fijn vind. Voor mij is er niets heerlijker dan een hele dag op blote voeten lopen, zowel binnen als buiten (ongeacht de temperatuur buiten).

Soms zijn schoenen onvermijdelijk

Ik voel mij dan ook echt minder mezelf wanneer ik buiten op schoenen loop, open schoenen en slippers zijn nog een soort van compromis. Helaas is de buitenwereld niet overal geschikt om op blote voeten te lopen. Overal ligt wel wat: glasscherfjes, kauwgom, hondenpoep, afval. Daar wil ik natuurlijk niet met mijn blote voeten in staan. Scherpe steentjes en schelpenpaadjes doen mij gelukkig al niet echt meer pijn. Mijn eeltlaag is al zo ontwikkeld dat het bijna een ingebouwde schoenzool is 😉

Lees ook: Waar moet je op letten bij het kopen van kinderschoenen

Liever ook geen sokken

Sokken zijn aan mij dus ook niet besteed. Ik heb dan het gevoel dat ik het contact met mijn omgeving kwijt ben. Ook mijn evenwicht is dan ietwat verstoord. En dan heb je nog dat vreselijke gevoel alsof iets constant tegen je tenen drukt. Nee, laat mij maar lekker op blote voeten lopen. Met blote voeten voel je pas echt waar je staat. Je voelt of iets hard, zacht, warm, koud, glad, stroef, nat, droog, scherp, glad, enz. is. Mijn favoriete blote-voeten-momenten zijn toch wel in de vroege zomerochtend in het gras staan en in verse sneeuw…echt genieten is dat.

Zo moeder, zo dochter

Mijn dochtertje had ook al vanaf de geboorte niets met sokjes. Zodra ik ze aan deed, deed zij ze een paar tellen later weer uit. Ik had me er al snel bij neergelegd dat ze wat dat betreft waarschijnlijk dan op mij lijkt…een blote-voeten-meisje dus. Wanneer ze naar buiten gaat, krijgt ze schoentjes aan (die ze niet al te makkelijk zelf uit kan trekken), maar wel zonder sokjes…net als mama. Dit lijkt ze acceptabel te vinden, al begint ze na een tijdje wel te mopperen op haar schoentjes en trekt ze dan fanatiek aan haar veters tot ze los zijn. Het liefst heeft ze dan nog dat de schoenen helemaal uitgetrappeld zijn.

Is op blote voeten lopen wel goed voor je?

Toch ging ik mij afvragen of dat blote-voeten-gedoe wel goed is voor haar. Zou het niet te koud zijn voor haar en zou ze daarmee zich wel goed kunnen ontwikkelen? Ik struinde internetland af om antwoorden te vinden op mijn vragen. En wat blijkt? Het is juist goed voor je (en ook voor je kind).

• Het stimuleert de hersenen doordat je meer informatie krijgt over je omgeving.
• De voeten worden sterker.
• Afvalstoffen worden beter afgevoerd.
• Je krijgt minder last van stress.
• Je bent meer in evenwicht waardoor je je lichaam minder belast.
• Eventuele opgebouwde statische elektriciteit wordt beter ontladen.
• Je kunt beter (leren) staan en lopen doordat je een goede grip en betere balans hebt, omdat je al je tenen hierbij kunt gebruiken.
• Alle drukpunten in je voet worden op natuurlijke wijze gemasseerd.
• Bij sommige sporten wordt er beter gepresteerd.

Dit alles gun ik mezelf en mijn dochtertje natuurlijk wel.

Goed controleren

Natuurlijk moet je wel goed uitkijken waar je kind op blote voeten loopt. Het moet er natuurlijk wel ‘schoon’ zijn, niet te koud of te heet en er moeten geen scherpe dingen liggen. Controleer af en toe dan ook of de voetjes niet te koud worden en test op hete dagen de stenen en het zand buiten eerst zelf.

Nota bene

Er zijn ziektes, aandoeningen en afwijkingen waarbij het niet zo verstandig is. Maar buiten dat zou ik zeggen: “gewoon lekker op blote voeten lopen (of laten lopen)”.